PISMO SZYBKIE, Sennik szczęśliwicki (4)

2022-06-24 16:14

8 lutego 1985
Dużo ciemnych ludzi wokół. Obozujemy w lesie. Na żywym ogniu gotuje się jedzenie w zasmolonych kociołkach. Pewnego razu ktoś jednak ugotował zupę na lśniącej masce amerykańskiego samochodu Leona. Potem zepsuł jego telewizor. W obawie przed jego gniewem, porzucam to miejsce. Wracam do domu, dom pełen ludzi, są tu matki z dziećmi, pojedyncze osoby i pewien człowiek pracujący w Instytucie Atomowym, który rzadko opuszcza pokój. Gdy inni idą na plażę, zostaje i czyta swoje manuskrypty. Promieniotwórczością swoich zapisków zaraża cały dom i przez dwa tygodnie nie przyznaje się do tego. Zmuszony przez swoich zwierzchników, ostrzega nas o wiele za późno, zaraza promieniotwórcza jest już wszędzie, we wszystkich organizmach i produktach. Idę nad morze. I ono wydaje się zarażone. Po plaży plączą się patyki, fale niosą brunatną pianę. Ale widzę dalekich pływaków i kontrolującą łódź motorową, w jednym z pływaków rozpoznaję Franciszka – wtedy coś mnie nagle wrzuca do wody, zapominam, że nie umiem pływać, bo umiem, płynę aż za boje, zaczynam się bać i zawracam.

Dodaj link do:
Tweet

drukuj

« powrót