Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Sen czy śnienie potrzebuje odnalezienia drogi do tego, co chce się wydarzyć.
Pustego dojścia.
Obserwowania, słuchania, odczuwania.
Wyprawy za morze, które wymyka się lądowi i zostawia nas przed pustym horyzontem.
Kobiety moich snów objeżdżają odległe krainy w poszukiwaniu miejsca dla arcymyśli nasyconej wilgocią śnienia bardziej niż wszystkie inne.
Wędrówki te są zakazane, świat zawsze zakazuje tego, czego nie może pojąć.
Kobiety ciągle jednak przekradają się na brzeg, cokolwiek dzieje się na terenach śnionych, chcą przy tym być, odnaleźć ślad, kroplę morza.
Wyłapywane są i zamykane w starych zamkach, klasztorach, domach dla obłąkanych, więzieniach o czerwonych murach.
Uważa się, że chronione są w ten sposób przed pewną ryzykowną wiedzą dotyczącą trwania świata, gdyż świat ma trwać.
Ma trwać, ma być, ma nie ruszać się z miejsca po to, aby ludzie mogli wpatrywać się w horyzont.
Sny reagują na to z wielką przytomnością.
