Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Bardzo dużo ludzi porusza się bardzo szybko. Czuję lęk w tej półprzezroczystej klatce o szybach mocno zamazanych. W zamkniętej przestrzeni, wielkiej jak pałac, lęk pojawia się i znika. Podobno to normalne, mówi się w grupce ludzi, którą mijam. Wszyscy są w klatce.Trzeba, żeby lęku nie było, mówią, ale jeśli jest, to normalne. Trzeba mu pomóc zniknąć, ale nie bać się go.Takie urywane myśli otaczają mnie z wszystkich stron, słyszę je, wszystko tu, w zamknięciu, dzieje się szybko jak w panice. O jedno spojrzenie dalej, przy dobrym wzroku, który przenika ściany, jest miejsce złoto-błękitne, odległa kraina z żółtym środkiem i niebem w błękicie. Złoto słońca jest tam ciężkie, błękit wydaje się gęsty, barwy te są ciemniejsze niż oglądane z otwartych powierzchni, tak rzadko są oglądane, że jeszcze nie wyblakły, jeszcze nie zostały wypatrzone.
