Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
CZARTORYSKI WŁADYSŁAW PIOTR (1918-1978). Syn księcia Adama Ludwika Czartoryskiego (1872-1937), ordynata sieniawskiego i gołuchowskiego. Według Marii Grody-Kowalskiej „został schwytany, chyba we Lwowie przez Sowietów, trafił na Sybir, potem do Armii Andersa. Był w II Korpusie, przeszedł cały szlak bojowy aż do Monte Cassino. Nigdy o tym nie chciał opowiadać”.
Wiadomość o kolejnym sybiraku Czartoryskim jest dla mnie istotna, pamiętam przecież historię sybiraczki Marii z Czartoryskich Krasińskiej. To pewne, więcej aniżeli pewne, że w moim słowniku zesłańców nie może zabraknąć biogramu Władysława Czartoryskiego („Trafił na Syberię, walczył u Andersa. Po wojnie leczył gruźlicę w Szwajcarii i tam osiadł”), szkoda tylko, że nie zabieram się do pracy. Zgubi mnie pleciugowatość, która powoduje, że skupiam się wyłącznie na kocopałkach i dyrdymałkach. Odpadam nawet od wierszopisarstwa, od własnych tekstów. A do własnych tekstów trzeba się garnąć w każdej sytuacji, uzdatniać je do skutku.
Maria Groda-Kowalska, Edyta Rodacka: „Mezaliansowa Myszka. Opowieść Marii Grody-Kowalskiej, córki księżniczki Teresy Czartoryskiej”. Sorus, Poznań 2021, s. 158
[10 XI 2021]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
