Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Bogusław Kierc Dla tego
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
HEINTSCH PAWEŁ (1924-2008). Lwowianin, któremu piękną karierę poetycką przepowiadał profesor Juliusz Kleiner. Ale do wierszy księdza Heintscha zasiądę przy innej okazji, zobaczmy dziś, co dzieje się u sybiraków, zorientujmy się, ilu ich było lub mogło być: „w latach 1940-1941 Sowieci zesłali w głąb Rosji półtora miliona naszych rodaków z Kresów. Z tego powróciła do kraju mniej niż połowa. Duża część zesłanych zmarła z powodu trudnych warunków życia. Ci, którym udało się przeżyć i powrócić do kraju, mieli prawo uważać się za wybrańców losu. Ponoć najwięcej naszych zesłańców zginęło przy budowie Kanału Białomorsko-Bałtyckiego – ok. 100 tys.”.
Nie wiem, skąd jezuita Bronisław Sroka zaczerpnął wszystkie precyzyjne wyliczenia, według mnie tu i ówdzie ździebko zawyżone. Czytałem wprawdzie nawet o dwóch milionach sybiraków, na przykład w nadzwyczajnych wspomnieniach Grażyny Lipińskiej: „Przez 21 miesięcy swej okupacji bolszewicy wywieźli przeszło dwa miliony obywateli polskich, w tym 98% Polaków. Z połowy polskich rodzin kogoś wydarto, kogoś osierocono”.
[11 VII 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
