Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
PEREPECZKO LEONARD (1900-1996). Jaroszyńscy w łagrach. Na przykład Wacław Jaroszyński i Witold Jaroszyński, niespokrewnieni ze sobą. Różni Jaroszyńscy w łagrach i na zesłaniu, różni Nowiccy, ilu ich było i dlaczego pozostawali w sowieckich obozach?
Doktor Witold Jaroszyński opublikował swoje wspomnienia („Na dziesięć lat za druty”), ale do książki nie mam dostępu. I pewnie tak już będzie, skupię się na relacji ojca Albina Janochy, który przebywał w łagrach do 1956 roku. Nie zaniedbam zwłaszcza relacji doktora Perepeczki: „ze łzami w oczach czytałem »Dziady«, zastanawiając się nad tym, jak to historia ciągle się powtarzała i powtarzał się też los Polaków. Dawniej wywożeni byli na Sybir kibitkami i etapami pędzeni piechotą pod bagnetami rosyjskich żołdaków. Teraz odbywało się to samo” (łagier Ikriannoje pod Kutaisi).
[30 IV 2024]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki