PONIEWCZASIE. Szuro Aleksander Lech 2

2016-01-03 14:38

SZURO ALEKSANDER LECH (ur. w 1886 roku). Zniechęcam się do „powieści wesołej” pod tytułem „Kult mięśni” (publikacja warszawska z 1931 roku, ale i poniekąd wołyńska: „Czcionkami Drukarni Kurii Biskupiej w Łucku”). Jednak prawdziwe zniechęcenie spotyka mnie przy „Bałabuszkach”:

Salę balową światło kinkietów ozłaca,
Mienią się stroje kobiet, jak w kalejdoskopie,
Baw się marą poeto, baw się głodny chłopie,
Bo smutek dziś nie popłaca!

Bardzo mi szkoda tej książki. Obiecałem sobie po kijowskich „Bałabuszkach” znacznie więcej („Piękna twa dusza, choć cię szpeci twarz”). Mówi się trudno. Aleksander Lech Szuro nigdy nie będzie moim poetą. Podobnie jak Adolf Mostowski, autor żytomierskich „Kwiatów i chwastów” z 1866 roku.

Aleksander L. Szuro: „Bałabuszki. Uśmiechy zdrowego człowieczka”. Leon Idzikowski, Kijów 1917, s. 124

[21 IX 2015]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki

Dodaj link do:
Tweet

drukuj

« powrót