Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
WIĄZKÓWNA SALOMEA (1926-1945). Salcia lub Salusia Wiązkówna. Najstarsza z ośmiorga rodzeństwa, deportowanego do posiołka Pierwomajsk w okręgu nowosybirskim, w którym w latach 1941-1946 przebywali m.in. Lubienieccy.
Zauważmy, że czytałem dotychczas o matkach deportowanych z siedmiorgiem dzieci, ale pani Wiązkowa ustanawia tragiczny rekord, jeżeli można tu mówić o jakimś podsumowaniu („ośmioro dzieci z matką”).
Salusię Wiązkównę pochowano tam, gdzie Meterskich, sześcioosobową rodzinę. Na Mogiłkach w Pierwomajsku. I tam, gdzie w 1943 roku pochowano siostry Szczepkowskie, Ewę i Wandę.
[22 VI 2023]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
