Andrzej Turczyński
Bruliony starej ziemi, tryptyk opowiadań Andrzeja Turczyńskiego, to dzieło ze wszech miar zasługujące na uwagę. Wczytując się w te rozległe jak stepowe równiny opowiadania, musimy być gotowi, aby zanurzyć się w meandrycznie wijący się nurt narracji – spieniony strumień refleksji, dźwięków, obrazów, fragmentami bliski technice strumienia świadomości, innym razem, nieodległy od tego, co Henryk Bereza (któremu dedykowane jest pierwsze z opowiadań) określił jako "snojawa". Właśnie sen oraz muzyczność (a może muzyka snów?) to słowa kluczowe dla tej gęstej, eseistycznie opalizującej prozy. Andrzej Turczyński tworząc coś na kształt prozatorskiej synestezji, a nawet mimetyzując niejako muzyczny porządek – zdaje się częściowo naśladować muzyczny rytm. Wymaga to jednak od czytelnika najwyższego stopnia skupienia, ponieważ tylko uważne ucho jest w stanie wychwycić głosy i pogłosy – echa tradycji muzycznej, ale i filozoficznej czy literackiej. Zwłaszcza odwołania do genialnych Rosjan, mistrzów Turczyńskiego – Puszkina, Turgieniewa, Bunina oraz wielu innych.
recenzje i noty:
--- "Biessonow albo pytanie z wariacjami", Twórczość, 5/2015
--- "Tryptyk prozy między jawą a snem rozpostartej...", Kultura Koszalińska. Almanach 2014
--- "Intelektualny sen", Arterie 18, 1/2014
--- http://www.wforma.eu/-sen-mara-lampa-5-6-2014.html
--- http://www.wforma.eu/-rzeczywiste-i-nierzeczywiste-staje-sie-jednym-cialem-elewator-2-2014.html
--- http://www.wforma.eu/-ksiega-apokryfow-kurier-szczecinski-23012014.html
--- http://www.wforma.eu/-rosyjskosc-delikatna-wwwpapierowemyslipl-20012014,1800.html
--- http://www.wforma.eu/-tryptyk-z-pogranicza-wwwelewatorkulturyorg-18012014.html
--- http://www.wforma.eu/-bruliony-starej-ziemi-wwwlatarnia-morskaeu-13012014.html
dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
