nowości 2025

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Putrament Jerzy

2019-08-18 15:57

PUTRAMENT JERZY (1910-1986). Znowu Putrament. I znowu książka, którą mogłem kupić za kilka groszy: „Chłopak dorasta, widzę, że go ciągnie, sama pani rozumie. A te dziwki teraz takie się porobiły, pani nie ma pojęcia! Zachłanne to, żarłoczne. Przespać się jej, to jak za naszych czasów, ja wiem, na fortepianie pobrzdąkać. I, wie pani, po prostu się boję. Wiem, że głupio, a boję się... Wlizie, durny taki, w pierwszą lepszą, i koniec! I już obcęgami go nie wyciągniesz...”.
Nie namyślałem się wiele, nie targowałem się, znalazłszy u Putramenta „podobnoć”. I tych wszystkich Miodoborskich i Przybylskich, Oleszkiewiczów i Trutowiczów, Powiłańskich, Wołowickich i Wyzubskich, z którymi chciałoby się spotkać. Jednak dawniej ludzie byli ździebko piękniejsi.

Jerzy Putrament: „Odyniec”. Wydanie II. Czytelnik, Warszawa 1965, s. 271

[2 II 2019]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki