Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta
Tomasz Hrynacz Corto muso
Jarosław Jakubowski Żywołapka
Wojciech Juzyszyn Efemerofit
Bogusław Kierc Nie ma mowy
Andrzej Kopacki Agrygent
Zbigniew Kosiorowski Nawrót
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach
Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Od wielu już lat, najbardziej boję się planów ludzi, a nie niebezpieczeństw natury, ona ma tylko intencję życia i przetrwania z nami zanurzonymi w jej środku, nic z zabijania z chęci władzy nad kimkolwiek. Poznajemy reguły chorób i żadna nie jest przemyśliwującym złem.
Czy ustały wojny na świecie?
Czy przestali umierać wypędzenia na połacie głodu?
Czy już nie trzeba walczyć o dostęp do wody?
Czy przestano zabijać z namysłem? Bo łatwo się zabija?
Czy nie ma bestialskich morderstw w ścianach domu?
Czy nie wypędza się już z domów, by je zająć?
Czy skończyło się wypalanie ziemi po życiodajnych lasach?
Jesteśmy świadkami wydarzeń bez końca, w których potrafiliśmy teraz ograniczyć swoje zapędy władzy nad wszystkim, ale nie w imię istnienia wspierających się światów, tylko by dalej odgrywać swoje wyizolowane życie.
© Grzegorz Strumyk
