Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
14 czerwca 1986
Pomogłam uciec z domu małemu chłopcu, dałam mu wszystkie pieniądze z portmonetki. W związku z tym ja też musiałam odejść z domu i zabrać ze sobą psa Sabę. Wjechałam windą do mieszkania Krystyny M., która straciła wzrok i mieszkała ze zdziwaczałym ojcem. Jej oczy były żywe, szeroko otwarte, bardziej niebieskie niż dawniej, można było je wziąć za widzące, nie patrzyły martwo. W jej pokoju stało drewniane, niebieskie dziecinne łóżeczko, choć dziecka już w nim nie było. Całe umeblowanie pokoju było niebieskie. Ojciec parę razy przeszedł przez dom mówiąc do mnie. Był matematykiem czy muzykiem odsuniętym od świata, uznanym za szalonego. Zachowywał się wytwornie, obraźliwie uprzejmie. Ściana w jego pokoju wylepiona była francuskimi plakatami. Nie było tu dla mnie miejsca.
