Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Edward Balcerzan Domysły
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Tomasz Majzel Części
Karol Samsel Autodafe 7
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Andrzej Ballo Niczyje
Maciej Bieszczad Pasaże
Maciej Bieszczad Ultradźwięki
Zbigniew Chojnowski Co to to
Tomasz Dalasiński Dzień na Ziemi i 29 nowych pieśni o rzeczach i ludziach
Kazimierz Fajfer Całokształt
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Piotr Fluks Nie z tego światła
Anna Frajlich Szymborska. Poeta poetów
Adrian Gleń Jest
Jarek Holden Gojtowski Urywki
Jarosław Jakubowski Baza
Jarosław Jakubowski Koń
Waldemar Jocher dzieńdzień
Jolanta Jonaszko Nietutejsi
Bogusław Kierc Dla tego
Andrzej Kopacki Życie codzienne podczas wojny opodal
Jarosław Księżyk Hydra
Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito w podróży
Franciszek Lime Garderoba cieni
Artur Daniel Liskowacki Do żywego
Grażyna Obrąpalska Zanim pogubią się litery
Elżbieta Olak W deszczu
Gustaw Rajmus >>Dwie Historie<< i inne historie
Juan Manuel Roca Obywatel nocy
Karol Samsel Autodafe 6
Kenneth White Przymierze z Ziemią
Andrzej Wojciechowski Budzą mnie w nocy słowa do zapisania
Wojciech Zamysłowski Birdy peak experience
City 6. Antologia polskich opowiadań grozy
Dostałem od Niej szklaną wiśnię z Murano. Przepiękną. Łudząco podobną do jadalnej. Znalazłem tę wisienkę dzisiaj wśród wielu rozmaitych „pamiątek”, przenoszonych z pudełka do pudełka, z szuflady do szuflady. Wiśnia ma ubitą szypułkę; sterczy z niej malutki ogonek.
To kotka Szila (tak ją nazwała jej mała Pani, ze względu na szylkretowe umaszczenie), bawiąc się, strąciła ją , ze stolika. Byłem zły na siebie, że nie przewidziałem takiego obrotu rzeczy. Dzisiaj, trzymając to okaleczone cacko, myślę z czułością o Szili. Była u nas (z nami) od kocięcia do śmierci. Wiele lat. Jej wyzbywanie się życia, z chwili na chwilę, do ostatniego dreszczu, a także to, co było jej kocim straszeniem śmierci – przyjąłem jako pouczenie. Głęboko. Z powagą. I – muszę to tak powiedzieć: z szacunkiem dla kociej godności.
© Bogusław Kierc