Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Dalej o tym, co mnie „dopada”, kiedy finalizuję osiemdziesiąty rok pobytu na Planecie, między galaktykami i mikrobami. Urodziny (te następne lata po urodzeniu) zwykło się określać niekiedy jako wiosny i krzyżyki. Wiosny następują rok po roku, krzyżyki po dziesięcioleciach. Czy jestem „uprawniony” do kończenia osiemdziesiątej wiosny, czy do inauguracji dziewiątego krzyżyka?
Wolę wiosnę od krzyżyka? Nie. Mój krzyżyk (o niepiśmiennej, analfabetycznej proweniencji) ma tyle wiosen, ile Wielki Post i Wielkanoc, i tyle krzyżowych analogii, ile nie odważyłbym się ujawnić. Wnurzam się we wiosnę dziewiątego krzyżyka. Krzyża.
