Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Wyróżniony
To, że mnie tak wyróżniasz cierpieniem i mocą
znoszenia go i nawet nie pytania po co
ani dlaczego, ani skąd się nagle wzięło,
dla jakich Twoich celów, by uwieńczyć Dzieło
Stworzenia – to mi jakoś ożywia nadzieję,
że każdego wyróżniasz, i kiedy się śmieję
i kiedy płaczę; śmieją się i płaczą we mnie
inni, którym jest – jak mnie? – raz jaśniej, raz ciemniej,
których, nieznanych, kocham w moim utrapieniu,
jakbyś te ich cierpienia szczodrobliwie przeniósł
w moje, żebym zrozumiał, że nas przytuliłeś
w Jedno Ciebie, Dający i miłość i siłę
do znoszenia tych cierpień i tych upokorzeń,
które bez Twej czułości trudno znosić, Boże.