Ewa Sonnenberg
Twórczość Ewy Sonnenberg istnieje w wielości języków oraz zmienności form znakowych. Ta literatura to stawanie się za pomocą języka. Tekstowe światy nachodzą tu na siebie, tworząc dyskursy ontologiczne i estetyczne. Sztuka pisarska autorki jest przede wszystkim funkcją pożądania, jej literatura to forma pragnienia. Można te kategorie rozumieć jako metaforę inności, nie tylko komunikacyjnej, lecz poświadczającej to, co nieświadome. Z jej książek patrzy na czytelnika nieświadomy Inny.
Doświadczenie lektury Obcej jest niezwykłym zdarzeniem, po którym czytelnik nie będzie już taki sam. To doświadczenie języka, które jest nieustającym stawaniem się. Literatura w wydaniu Ewy Sonnenberg to sfera wolności artykulacji i narracji, tworzy przestrzeń, dającą możliwość otwarcia na mnogość języków, dzięki którym poszerza się pole rozumienia świata. Proza ta jest formą niezwykłej ekspresji i trudu nadziei komunikacji: służy poszerzaniu pola znaczeniowego, chroni innego, czyli tego, kto słucha i mówi językiem odmiennym.
Paweł Tański
recenzje i noty:
--- "Jednym tchem o Ewie Sonnenberg", http://arete.media.pl, 17.04.2016
--- "Obca", http://www.ksiazka.net.pl, 19.02.2016
--- "Przetrzymać duchowe napięcie", Nowe Książki, 1/2016
--- "Raport z nie-tożsamości", http://szafa.kwartalnik.eu, 21.12.2015
--- "Dlaczego 'obcość' bywa bliska?", www.latarnia-morska.eu, 15.11.2015
--- "Obca", http://annasikorska.blogspot.com, 30.09.2015
promocje:
--- 09.09.2015 – spotkanie autorskie z Marią Bigoszewską, Utą Przyboś i Ewą Sonnenberg ("środa z FORMĄ", edycja 7)
