nowości 2025

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PISMO SZYBKIE, Stoję we śnie i czekam na siebie

2018-05-05 21:39

 

Stoję we śnie i czekam na siebie.

Ktoś równie czekający mówi: słabo znamy własną myśl.

Z jego głowy wylatują ptaki.

Sen i śnienie są z tego świata i nie muszą być używane wyłącznie w odniesieniu do spraw indywidualnych, śnienie jak niewidzialna aura otacza cały świat, wejście jest przez niewyrazistość, na niewyraźnym tle przesuwają się ruchome obrazy, są to obrazy rozwijających się mocy, bezkształtnych jeszcze tendencji, śnienie sprzed snów, ukryte siły kierujące naszym życiem.

Pochodzą z terenów, o których nie wiemy nic.

Przedostają się do obrazów, odgłosów miasta, odczuć w ciele, wydarzeń w świecie, nie wszystkie przekraczają granicę świadomości, gdzie stoję i czekam na siebie, muszę wyjść na autobus za piętnaście dziewiąta, biorę ze sobą notes ze snami o drzewach, bo w tej małej mieścinie, wśród gór żółtego piachu usypanych ludzką ręką, w ogóle nie ma drzew.

© Marta Zelwan