Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
WITTGENSTEIN SFORMATOWANY LITERACKO 3
Wyobrażenie słowa jako gry. Język dostosowuje się do otoczenia. Psychika języka. Mentalność języka. Wszystko to tworzy z języka żywy organizm. Organizm ten żyje własnym życiem niezależnym od człowieka. Byty językowe trwają dłużej od bytu człowieka.
Język jest nieśmiertelny. Ewoluowanie języka to przemiany w dziejach ludzkości. Język odnosi się zarówno do ocalonego jak i pogrążonego. Język nie różnicuje. Wszyscy go mamy po tyle samo. Ujarzmiony kontekst. Staranność znaczeniowa. Kto mnie mówi. Kogo ja mówię.
Stereotypy myślenia. Język wyzwolony, poddany próbie wyobraźni. Wyobraźnia to domena, która wymyka się wszelkiej kontroli. Miejsce, gdzie może wydarzyć się wszystko. Trudno dopisywać do jej wytworów prawdę lub fałsz. Insynuacje realiów. Bezsłowne jest zawsze na planie pierwszym
Świat bez mowy nie jest niemy. Świat bez nazwy jest niemy. Rytuały komunikacyjne. Schemat przyswajania drugiego człowieka. Pytanie i odpowiedź istnieją na jednym poziomie werbalnym. Dostosować się do otoczenia to znać pytanie i odpowiedź.
© Ewa Sonnenberg