Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
KOD MISTYCZNEGO NIEPOKOJU 1
„Jeżeli jakiś punkt w przestrzeni nie istnieje, to nie istnieją również jego współrzędne, jeżeli zaś współrzędne istnieją, to istnieje także punkt – Tak jest w logice”.
Ludwik Wittgenstein
To czego nie umiemy nazwać nie istnieje? Wittgenstein pisze: „logikę interesuje jedynie rzeczywistość”. Czy więc mogłaby istnieć logika mistyczna? Wydaje się, że tak. Świat oglądany przez zasłonę tworzy logikę kolejnych etapów odsuwania tej zasłony.
Paradygmat przejścia nie jest umowny. Oddziaływanie świata niewidzialnego na świat widzialny jest uchwytne w pewnym mistycznym momencie. Między widzialnym a niewidzialnym istnieje przepaść. Są to dwa obce sobie języki ale przekładalne na realność.
© Ewa Sonnenberg