nowości 2025

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Borkowska-Zawadzka Maria

2024-08-18 11:54

BORKOWSKA-ZAWADZKA MARIA (ok. 1875-1945). Aniela lub Antonina Zawadzka-Kaleńska. To zesłanka, której w źródłach nadano jeszcze jedno imię (Melania), nie wiem, co zrobić z podobnym zabałaganieniem. Ale nie ulega wątpliwości, że mamy sybiraczkę Kaleńską i wielu sybiraków Zawadzkich, mógłbym nawet, gdybym się zmobilizował, napisać tekst pod tytułem „Zawadzcy w łagrach i na zesłaniu”. Z biogramem Marii Zawadzkiej, matki pani Kaleńskiej, o której czytam: „zmarła w lutym 1945 r. w Kazachstanie z głodu; pochowana została w polu”.
Zabieram się do pracy po lekturze „Łagierniczek” Jadwigi Zawadzkiej, tymczasem uszczknijmy kolejną zwrotkę z poezji siostry Nulli. Zawsze powiadam, że poezja bez uszczknięć nie istnieje: „Wolę od mostów wygodnych, bezpiecznych / kładkę wąziutką rzuconą nad strumień / i kocham górskie zawrotne przełęcze, / gdzie oddech tłumi wzruszenie i duma”.

[5 III 2024]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki