Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
CZARTORYSKA-KRASIŃSKA MARIA (ur. w 1890 roku). Żona hrabiego Michała Krasińskiego z Bojar koło Grodna. Marię Krasińską zesłano na Syberię z trzema córkami, z których przeżyła Joanna Marta Krasińska-Głażewska, autorka interesujących, choć ździebko chaotycznych „Dwóch światów” (Łomianki 2007), ale nie aż tak chaotycznych, skoro „Dwa światy” doczekały się przekładu na język francuski.
Przepraszam za czepialstwo. Albo wiersz wydaje mi się całkiem hermetyczny, albo wspomnienia sybirackie grzeszą nadmiernym gadulstwem, wręcz niepotrzebnymi i rozbudowanymi dodatkami: „Teraz przedstawię list Dziadunia, Witolda Czartoryskiego, napisany przez niego po śmierci Babuni” (s. 104-121). Chyba że Krasińska-Głażewska lubuje się w dodatkach, w końcu ETD, co nas zawsze dziwi, nie potrafi zrezygnować z powtórzeń. Zwłaszcza w poezji. I mamy to, co mamy.
[5 I 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki