Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
nominacja do Nagrody im. Leonida Teligi [za rok 2022]:
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Bogusław Kierc Dla tego
Elżbieta Olak W deszczu
Karol Samsel Autodafe 6
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
HERZOG TADEUSZ (1926-1988). Lubaczowski sybirak, który układał wiersze („miał talent literacki i duszę artysty”), ale prawdopodobnie po 1944 roku zarzucił pisanie poezji: „Wróć mnie do kraju, gdzie w dziecinnych latach / Myśl moja smutku, ni troski nie znała, / Wróć do tych ludzi, którym wiejska chata / Ni zbyt uboga, ani też za mała, / Którym żyć każesz na polskim ugorze, / Wróć mnie, o Boże”.
Lubaczowski sybirak, bo Herzogowie zostali wywiezieni z Lubaczowa. Do wierszy Tadeusza Herzoga (ur. 28 lipca 1926 roku w Wilnie) będę zaglądał po wielekroć, nie pominę zwłaszcza tekstu „Gen. Sikorski nie żyje”: „Boże! Czemu zabrałeś nam wodza, / Który służył i walczył dla Ciebie? / Czemuś Polskę pokarał tak srodze, / W jej największej męce i potrzebie. // W niezbadanych wyrokach Twych Boskich / Polski wolnej mu widzieć nie dałeś, / Spraw więc, niech nas prowadzi do Polski / Duch tak wielki, jakiego zabrałeś”.
Franciszek Herzog: „Na tułaczym szlaku. Kronika Rodziny Herzogów 1866-2000”. Pod redakcją Zenona Swatka. Biblioteka Muzeum Kresów w Lubaczowie, Lubaczów 2006, s. 147
[5 X 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
