Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
JAROSZYŃSKI WACŁAW (1919-2011). Kiedy spoglądam na tytuł relacji Jaroszyńskiego („33 miesiące zesłania na Uralu”), wyobrażam sobie, że ETD zachowałby dzielność przez kilka pierwszych tygodni, podupadłby zupełnie w drugim lub trzecim obozie. Jaroszyński wymienia je kolejno w rozdziałach swojej opowieści („Łagier Nagorna”, „Łagier Samoswiet”, „Łagry Kruticha i Kostoucha”, „Łagier Rież”), a jest to opowieść, której nie wolno nam zignorować.
Odnotujmy dla ścisłości, że Wacław Jaroszyński „został aresztowany 6 grudnia 1944 roku i wywieziony do sowieckich łagrów na Uralu, skąd powrócił w listopadzie 1947”. Każdy z nas powinien sięgnąć po zapiski Jaroszyńskiego, a następnie skupić się na lekturze wspomnień Jana Onoszki („Syberia – moje dzieciństwo”), poezji tym razem nie polecam, zwłaszcza poezji ETD.
[29 X 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
