nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Jaroszyński Wacław

2023-04-16 14:14

JAROSZYŃSKI WACŁAW (1919-2011). Kiedy spoglądam na tytuł relacji Jaroszyńskiego („33 miesiące zesłania na Uralu”), wyobrażam sobie, że ETD zachowałby dzielność przez kilka pierwszych tygodni, podupadłby zupełnie w drugim lub trzecim obozie. Jaroszyński wymienia je kolejno w rozdziałach swojej opowieści („Łagier Nagorna”, „Łagier Samoswiet”, „Łagry Kruticha i Kostoucha”, „Łagier Rież”), a jest to opowieść, której nie wolno nam zignorować.
Odnotujmy dla ścisłości, że Wacław Jaroszyński „został aresztowany 6 grudnia 1944 roku i wywieziony do sowieckich łagrów na Uralu, skąd powrócił w listopadzie 1947”. Każdy z nas powinien sięgnąć po zapiski Jaroszyńskiego, a następnie skupić się na lekturze wspomnień Jana Onoszki („Syberia – moje dzieciństwo”), poezji tym razem nie polecam, zwłaszcza poezji ETD.

[29 X 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki