nowości 2025

Maria Bigoszewska Gwiezdne zwierzęta

Tomasz Hrynacz Corto muso

Jarosław Jakubowski Żywołapka

Wojciech Juzyszyn Efemerofit

Bogusław Kierc Nie ma mowy

Andrzej Kopacki Agrygent

Zbigniew Kosiorowski Nawrót

Kazimierz Kyrcz Jr Punk Ogito na grzybach

Jakub Michał Pawłowski Agrestowe sny

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki » PONIEWCZASIE. Lis-Olszewski Witold Józef

PONIEWCZASIE. Lis-Olszewski Witold Józef

2024-10-06 11:58

LIS-OLSZEWSKI WITOLD JÓZEF (1905-1986). To najprawdopodobniej jedna z ostatnich tęsknic w poezji polskiej, znajdziemy ją w wierszu Wojciecha Leopolity z 29 marca 1983 roku: „Na lwowskie wspomnienia / serca przepełnia ogromna tęsknica / za swą młodością nie do zapomnienia, / którą dziś nowa odcięła granica”.
Wojciech Leopolita, czyli Witold (Witołd) Olszewski, znany głównie jako adwokat („po wojnie obrońca w procesach żołnierzy NOW, AK i WINu”), więziony w latach 1948-1953. Nie wiem, kiedy wrócę do wierszy Leopolity, korzystam z dawnych, a więc nieczytelnych notatek: „Lwowski grobowiec zarosła już trawa! / Miejscem spoczynku stanie się Warszawa”.

Wojciech Leopolita: „Żar gasnącej watry”. Związek Ziem Kresowych R.P., Redakcja „Kwartalnika Kresowego”, Londyn 1986, s. 186

[10 VI 2022]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki