nowości 2025

Gustaw Rajmus Królestwa

Karol Samsel Autodafe 8

książki z 2024

Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy

Edward Balcerzan Domysły

Henryk Bereza Epistoły 2

Roman Ciepliński Nogami do góry

Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3

Anna Frajlich Odrastamy od drzewa

Adrian Gleń I

Guillevic Mieszkańcy światła

Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra

Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji

Zdzisław Lipiński Krople

Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden

Tomasz Majzel Części

Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła

Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta

Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu

Karol Samsel Autodafe 7

Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III

Marek Warchoł Bezdzień

Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane

PONIEWCZASIE. Obertyńska Beata

2019-12-08 14:07

OBERTYŃSKA BEATA (1898-1980). Nie próżnuję, czytam słownik z 1981 roku. Zatrzymały mnie wyimki z poezji Obertyńskiej: „świat to słonecznik płaski, a myśl – pszczoła kosmata, ugrzęzła w kwiecie świata”. Przepraszam za rymnięcia, których się dopuściłem (Beata, kosmata, świata, zatrzymały, mały), ale rymnięcia w „Poniewczasie” nie powinny nas dziwić.
Nie rezygnujmy z jeszcze jednego fragmentu („Nocy! Klaczy ty kara, dzika i płochliwa”), mam nadzieję, że Stanisław Jaworski, autor hasła, niczego nie przekręcił. Na pewno będę pamiętał o Obertyńskiej („myśl – pszczoła kosmata”), starałem się zresztą rozeznać w jej emigracyjnych publikacjach, szczególnie zaś w pośmiertnych „Perłach”.

„Mały słownik pisarzy polskich. Część II”. Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1981, s. 435

[13 VI 2018]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki