Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Artur Daniel Liskowacki laureatem Nagrody Literackiej „Jantar” 2023
za tom wierszy Do żywego
za tom wierszy Do żywego
Gustaw Rajmus Królestwa
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
STANISŁAWSKA WANDA ALEKSANDRA (1875-1966). Wanda Stanisławska napisała nie tylko „Ekstazę”. Bądźmy uważni i nie przeoczmy „Tęsknicy”. Na dobry początek proponuję pierwszą strofę: „Tęsknico! Tyś jest treścią mojego istnienia, / Gdziekolwiek się obrócę – ty jesteś nade mną, / Chcę się ukryć przed tobą, uciec chcę – daremno! / Bo ty mnie wszędzie znajdziesz goniąc bez wytchnienia...”.
Na dobry początek, ponieważ z poezji Stanisławskiej nie rezygnuje się łatwo, nie da się „Szarych kartek” ciepnąć i zignorować. Choć Wanda z Kamockich Stanisławska pozostaje dla mnie autorką, niczym Julia Józefa Sowińska, o której nie posiadam większych wiadomości. To wina naszych polonistów, ich rozległych zaniedbań.
Wanda Stanisławska: „Szare kartki. Poezye”. Księgarnia G. Gebethnera i Sp., Kraków 1907, s. 137
[10 VII 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki
