Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
ZEMBRZUSKA-WYSOCKA IRMINA LEOKADIA (1925-2019). Trzydzieści trzy wiersze (okupacyjne, powstańcze, obozowe, emigracyjne), ale wszystkie dość ubożuchne: „Warszawa płonie wśród piekielnych grzmotów, / Wśród granatników i wybuchów miny; / Chłopaki równe, a każdy z nich gotów / Iść na sto czołgów z butelką benzyny. / Lecz coraz ciężej, coraz beznadziejniej, / Warszawa płonie, serca zemstą płoną, / Wokół trupy i rozpacz, i jęki, / We krwi przelanej już ulice toną (...)”.
Polecam natomiast zapiski Irmy Zembrzuskiej, w poezji wszak potkniemy się na przykład o „pleśń zwątpienia”. Przepraszam, że się wymądrzam i wydziwiam, ciekaw jestem, czy „pleśń zwątpienia” można zdybać w tekstach ETD. Pewnie można. W końcu ETD popełnia te same błędy, co inni. Zalicza te same wpadki i wpadunki, a następnie lamentuje nad sobą. Nad sobą i nad materią powtórzeń.
Irma Zembrzuska: „Z Warszawą w sercu. Fragmenty pamiętnika 1944-1947. Wiersze 1941-1948”. Posłowiem opatrzył Andrzej Pomian. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1996, s. 175
[22 VII 2020]
© Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki