Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
copyright © http://hugekultura.blogspot.com 2014
„Capcarap” to zbiór 23 opowiadań. Mając w pamięci poprzednio poznane utwory wydane przez FORMĘ oczekiwałam czegoś „innego”. Jeszcze ani razu nie zawiodłam się na publikacjach tego wydawnictwa. Ponadto pozycja ta została nominowana w 2009 roku do Nagrody Nike i ten fakt jeszcze bardziej podwyższył poprzeczkę. Czy i tym razem zbiór opowiadań spełnił moje w nim pokładane nadzieje? Jeśli jesteście ciekawi przeczytajcie poniższą opinię...
W każdym z opowiadań narratorem jak i niekiedy bohaterem jest sam autor. Obserwuje zwykłe zdarzenia dnia codziennego w szpitalu, autobusie, sanatorium. Zapytacie się dlaczego skupia się na tak wydawałoby się mało ważnych momentach? Odpowiedź jest prosta. Przecież to właśnie z takich wydarzeń składa się życie każdego z nas. Jednak żeby je zauważyć trzeba na chwilę przystanąć, przyjrzeć się szczegółom, wsłuchać się w gwar rozmów. Zaprzestać gonitwy za następnymi dobrami doczesnymi. Jednak co dziwne w tych opowiadaniach tylko on jest świadomym odbiorcą obrazów i dźwięków. Pozostali ludzie nie zauważają niczego lub nie chcą zauważyć. Autor jest świadkiem wielu rozmów, zachowań ludzkich i poprzez nie próbuje zrozumieć złożoność otaczającej nas rzeczywistości. Wraz z zagłębianiem się w lekturę z opowiadań powoli wyziera obecny portret Polaków. Poznałam nasze przekonania, obawy, złudzenia.
Narrator tylko obserwuje. Jest przy tym bardzo spostrzegawczy. Nie krytykuje tego co widzi i słyszy. Niekiedy jednak dziwi się. Wszystko postrzegamy przez jego pryzmat, dlatego także dowiadujemy się wiele o nim samym. Całość sprawia wrażenie lektury nostalgicznej i refleksyjnej. Dotyka tematu samotności, wyobcowania, braku akceptacji, nadziei na obudzenie się ludzkiego sumienia. Pisarz używa oszczędnego języka, bez zbędnych ozdobników. Przedstawia wszystko krótko i treściwie.
Agnieszka Chmielewska-Mulka
Artur Daniel Liskowacki Capcarap (wydanie 1) – http://wforma.eu/11,capcarap.html
Artur Daniel Liskowacki Capcarap (wydanie 2, poszerzone) – http://www.wforma.eu/capcarap-%28wydanie-2%29.html