"Czarne notesy", http://annasikorska.blogspot.com, 26.12.2015

copyright © http://annasikorska.blogspot.com 2015

Czarne skrzynki są znanymi wszystkim rejestratorami katastroficznymi, na których możemy znaleźć zapis ostatnich chwil lotu samolotu. Mają one pomóc w dalszej eliminacji nieodpowiednich czynników, a przez to zapobiec kolejnym katastrofom. Tytuł „Czarne notesy” może nam się skojarzyć z takimi skrzynkami tym bardziej, że podtytuł zbioru „(o niekonieczności)” wprowadza nas w świat wydarzeń, które nie są nieuniknione. Wszystko – przy lekkiej zmianie okoliczności – mogło potoczyć się inaczej, o czym doskonale wiedzą bohaterki „Historii z Thassos”: „W bramach siedzą stare kobiety, tkają nić wieczoru. One wiedzą, że nie ma gotowych rozwiązań, a życie pod koniec każdego dnia domaga się dramatu. Ta historia musi rozwinąć się w jakiś znany sobie sposób”.

Krzysztof Lisowski zabiera nas w świat doznań i rozważań nad elementami dnia codziennego, kultury, bogactwa zapożyczeń, otoczenia. Każde doznanie, obserwacja, wydarzenie z pozornym zakończeniem są pretekstem do snucia niedługiej (często kilkudaniowej) obserwacji i refleksji. Konteksty z „Biblii” mogą stać się źródłem refleksji na zwykłej wycieczce rowerowej, tak samo jak zwykły napis mijany w drodze do stolicy oraz przeżycia ludzi kultury i nauki. Obrazy Lisowskiego pozwalają uchwycić nieznane nam, osobiste relacje z podróży przez życie. Nie zabraknie tam spojrzenia na śmierć, podróże, odpoczynek, pracę, proces tworzenia, przemiany polityczne, gospodarcze, społeczne. Można stwierdzić, że książka stanowi swoisty diariusz z migawkami życia  narratora-podróżnika dystansującego się do siebie i otoczenia oraz jednocześnie wnikliwie obserwującego te przestrzenie, co doskonale ujawnia się w utworze „Skład wyrazów”, w którym podmiot mówi o bohaterze- poecie (autor jest również poetą) i jego – poważnym spojrzeniu zmieszanym z lekkim przymrużeniem oka na proces tworzenia i rolę poety, który bez natchnienia zsyłanego przez siły wyższe jest nieważna marionetką borykającą się z barakiem metafor.

Zbiór polecam osobom lubiącym niedługie refleksyjne utwory, pozwalające na spojrzenie na wiele spraw z nieco innej perspektywy. „Czarne notesy (o niekonieczności)” zabierają nas w światy prostych i subtelnych opisów otoczenia. Często wystarczy kilka zdań, aby powstał kolejny świat, w który przenosi nas autor.
Anna Sikorska


Krzysztof Lisowski Czarne notesy (o niekonieczności) – http://www.wforma.eu/252,czarne-notesy-(o-niekoniecznosci).html