Miłosz Waligórski
Bydgoska Literacka Nagroda Roku 2017 "Strzała Łuczniczki"
Waligórski jest entuzjastą słowa, przygląda mu się z różnych odległości, testuje możliwości języka, ewidentnie bawi go jego zewnętrzne ubranie i melodia, która płynie na zdziwienie. Poeta wytycza swoją ścieżkę wiersza, zaciągając dług w awangardowych konceptach, dla których przekraczanie ograniczeń mowy i własnej poetyki jest nie tyle pragnieniem, co przeznaczeniem. Autor cały czas prowadzi nas na scenę języka i za kotarę, w kuluary, w miejsca, skąd rusza sens, zanim ukonstytuuje się w gotowy zapis. Łże-opowieści, zwichnięte narracje, przetrącone słowa, pokraki mowy i inne twory i zmory, wychodzą tu z wierszy i pokazują język. Muzyka tych strof jest tarciem się sensów, które nakładają się na siebie. Wstępujemy w progi marzenia, o które potyka się mowa i rozwiązuje się jej supełek. Długopis Waligórskiego próbuje zapisać sens tak, jak zawiązuje się rozplątaną sznurówkę u buta, z którego wystaje język.
Bartosz Suwiński
recenzje, noty, wywiady:
--- "Długopis", http://annasikorska.blogspot.com, 30.05.2019
--- "Długopis", Topos, 3/2018
--- ">>Niestworzone rzeczy / poniewierają się / po domu / po mnie<<, czyli jak mówić o rzeczywistości, gdy ona boi się języka", http://szelestkartek.pl, 29.03.2018
--- "Skraj losu", Twórczość, 2/2018
--- "Czy poezję można umyć, żeby była czysta?", www.latarnia-morska.eu, 08.08.2017
--- "W oficynie" (fragment), Odra, 7-8/2017
--- "Zabawy słowne długopisem", http://szafa.kwartalnik.eu/62, 30.06.2017
promocje:
--- 07.12.2017 – spotkanie autorskie z Miłoszem Waligórskim
zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu miasta Bydgoszczy
