Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Zenon Fajfer Pieśń słowronka
Andrzej Ballo Bodajże
Wenanty Bamburowicz Masy powietrza
Maciej Bieszczad Miejsce spotkania
Kazimierz Brakoniecki Oumuamua. Atlas wierszy światologicznych
Roman Ciepliński Schyłek
Zbigniew Chojnowski Tarcze z pajęczyny
Zbigniew Chojnowski Tyle razy nie wiem
Wojciech Czaplewski Dzieje poezji polskiej
Marek Czuku Nudne wiersze
Tomasz Dalasiński Przystanek kosmos i 29 innych pieśni o rzeczach i ludziach
Michał Filipowski Licytacja kamienia
Anna Frajlich Powroty [wiersze zebrane. tom 2]
Anna Frajlich Przeszczep [wiersze zebrane. tom 1]
Paweł Gorszewski Uczulenia
Jarosław Jakubowski Dzień, w którym umarł Belmondo
Bogusław Kierc Był sobie
Andrzej Kopacki Gra w hołybkę
Zbigniew Kosiorowski Metanoia
Franciszek Lime Formy odbioru. Poetyckie przekazy z Bezrzecza i Szczecina
Piotr Michałowski Światy równoległe
Dariusz Muszer Baśnie norweskie. tom 2
Ewa Elżbieta Nowakowska Gwiazda drapieżnik
Halszka Olsińska Przebyt
Uta Przyboś Jakoby
Agnieszka Rautman-Szczepańska Wypożyczalnia słów
Karol Samsel Autodafe 5
Karol Samsel Fitzclarence
Julia Anastazja Sienkiewicz Wilowska Planetoida, pechowy graf i wielka filozofia. Opowieści z przedwojennego Tuczna i okolic
Bartosz Suwiński Dutki
Inka Timoszyk Nieskończoność podróży
Sławomir Wernikowski Partita
Alex Wieseltier Krzywe zwierciadło
Kenneth White Ciało absolutu
City 5. Antologia polskich opowiadań grozy
eleWator. antologia 2012-2021. proza
Henryk Bereza. Krystyna Sakowicz. Korespondencja
Tamtego dnia odkryłem, że „ból” jest słowem, które nie ma żadnej realnej wartości; jest jak „strach”. Te dwa słowa przerażają, wywołują ból i strach. Ale jeśli słowo nie istnieje, to rzecz, którą ona definiuje, również nie istnieje. Alberto Espinosa*
Zdarza mi się to częściej niż bym chciała. Gapię się na te dwa słowa – Izabela Szolc – na okładkach książek, na plikach, gdzie tam bądź i one nic nie tłumaczą, ani nie wypełniają. Wręcz przeciwnie – jest pusto. Nie wiem czy to nazwy własne, przedmiot czy podmiot, a może nazwa gatunku zwierzęcia na wyginięciu. W każdym razie coraz częściej to – Izabela Szolc – tylko jakieś mazaje coraz bardziej oddalone ode mnie. O ile w ogóle…
Kiedy zacząłem się zastanawiać nad tym, co naprawdę czuję, kiedy cierpię, doszedłem do wniosku, że czasami jest to tęsknota, czasami bezbronność, czasami niepokój, a czasami samotność. Nie jest to jednak ból. Albert Espinosa*
*Alberto Espinosa „Świat na żółto. 23 małe odkrycia, które uratowały mi życie”, tłum. Hanna de Broekere, Kraków 2015
© Izabela Szolc