Karol Samsel Autodafe 8
Karol Samsel Autodafe 8
Anna Andrusyszyn Pytania do artystów malarzy
Edward Balcerzan Domysły
Henryk Bereza Epistoły 2
Roman Ciepliński Nogami do góry
Janusz Drzewucki Chwile pewności. Teksty o prozie 3
Anna Frajlich Odrastamy od drzewa
Adrian Gleń I
Guillevic Mieszkańcy światła
Gabriel Leonard Kamiński Wrocławska Abrakadabra
Wojciech Ligęza Drugi nurt. O poetach polskiej dwudziestowiecznej emigracji
Zdzisław Lipiński Krople
Krzysztof Maciejewski Dwadzieścia jeden
Tomasz Majzel Części
Joanna Matlachowska-Pala W chmurach światła
Piotr Michałowski Urbs ex nihilo. Raport z porzuconego miasta
Anna Maria Mickiewicz Listy z Londynu
Karol Samsel Autodafe 7
Henryk Waniek Notatnik i modlitewnik drogowy III
Marek Warchoł Bezdzień
Andrzej Wojciechowski Zdychota. Wiersze wybrane
Cechy | |
format | 15,0 x 15,0 cm |
---|---|
rok | 2014 |
strony | 54 |
oprawa | broszurowa ze skrzydełkami |
ISBN | 978-83-63316-53-2 |
wydanie | 1 |
zdjęcia | Beata Białek, Dariusz Tadrzyński |
redakcja | Paweł Nowakowski |
korekta | Anna Nowakowska |
wydaw-nictwo | FORMA |
e-book (pdf) ISBN | 978-83-63316-54-9 |
e-book online | www.ibuk.pl |
Karol Samsel
pierwsza część tryptyku "trzy pogrzeby"
„Bete, Herr. Wir sind nah” – pisał Paul Celan. Więdnice, choć patronują im ostatnie wersy Celanowskiego Tenebrae, nie są modlitwą bluźniercy. Przekleństwom odpowiada cisza. „Boże mojego serca, już mnie nie wysłuchasz”. Pustka, w której przemawia poeta, odbiera miarę i znaczenie nawet profanacji. Profanowanie pustki jest zaś tylko szaleństwem. Szaleńcem jest także ten, kto szuka ocalenia w literaturze. Wszak „ojcem kłamstwa jest pisarz i jego diabelski orszak”. Czym jest słowo, gdy nie może bluźnić? „Dorastaniem do włóczni” – odpowiada poeta – ciągłym „stroszeniem grotu”. Jeśli „mowa dawnych założycieli” nie wystarcza, aby „oddać niepełność”, aby „wypowiedzieć sok ciała, który nie upodobnił się do maku, gałęzi ani do czarnej rosy”, sok ciała zabitej dziewczyny – trzeba zabiegać o wstawiennictwo łotra. On jeden pojął pustkę: na długo przed wszystkimi wymówił „służbę pozbawioną treści”. Zoja Kosmodemiańska i Pawlik Morozow, Kacper Macoch i Ion Antonescu – stają się przewodnikami poety po tym niepełnym świecie: pośredniczą między nim a milczeniem. Czy może raczej: pozwalają na nowo nadać milczeniu Imię. Bo Więdnice – tak, jak je odczytuję – mają również punkt dojścia. Odkrywają sens w wierności temu, co nieobecne. Docierają do miejsca, w którym poezja śmierci staje się poezją par excellence religijną.
Konrad Zych
recenzje i noty:
--- "Nie dać się wersom przyprzeć do muru i uwiędnąć", Inter-, 1/2015
--- "Erudycja wanitatywna", http://artofreading.pl, 07.02.2015
--- "Więdnice", http://annasikorska.blogspot.com, 21.09.2014
--- "Więdnice i granice", Kurier Szczeciński, 21.08.2014
--- "Wiersze inspirowane koszmarami ludzkości", Kurier Ostrołęcki, 09.07.2014
--- "Wędrówka przez zaświaty rzeczywistości", www.elewatorkultury.org, 06.07.2014
--- "Recenzja spalona na panewce", www.latarnia-morska.eu, 08.06.2014
--- "Więdnice Karola Samsela", http://jerzybeniaminzimny.blogspot.com, 05.06.2014
promocje:
--- 10.05.2015 – spotkanie z Karolem Samselem i Adamem Zdrodowskim
--- 05.12.2014 – spotkanie autorskie z Maciejem Cisłą i Karolem Samselem ("Szczeciński Przegląd Literacki FORMA", edycja 32)
--- 12.11.2014 – spotkanie autorskie z Maciejem Cisłą i Karolem Samselem ("środa z FORMĄ", edycja 4)
--- 20.09.2014 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem i Maciejem Rasiem
--- 24.06.2014 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem
--- 29.05.2014 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem
--- 22-25.05.2014 – V Warszawskie Targi Książki