Karol Samsel
druga część tryptyku "trzy pogrzeby"
Czytam te wiersze – trudne, dążące do maksymalnej kondensacji sensu, a równocześnie jakby niechętne poetyckiemu efektowi – i nie umiem odpędzić myśli: dalej tylko milczenie. W obliczu milczenia zawodzą wszelkie klasyfikacje i miary: kalekie płody estetyki. Pozostaje ciało i język, który z ciała bierze swój początek. Najpierwsze metafory, surowy budulec. Granica między nimi to wielki temat tej poezji. Może nie o granicy zresztą należałoby w tym przypadku mówić, lecz o oscylacji? Nieustannym krążeniu między biegunami życia i literatury? „Z zewsząd przyjąłbym życie / służące tej mowie za pal”. Życie – opuchniętą głowę. Życie – pozlepiane strąki włosów. Bo Prawdziwie noc to poezja od-cielesna. Od-cielesna, lecz nie – odcieleśniona. Ciało jest miejscem, z którego przemawia; matecznikiem wiersza, który żywi się jego sokami. Klasztorem Karmelu. „Kobieta rodzi mumię. Mężczyzna / rodzi mumię. Mumia ich łamie / i staje się aniołem”. Śmierć – obecna tu w sposób niemal dotykalny, ujmowana w swym fizycznym aspekcie – wydaje się warunkiem i punktem dojścia wszelkiej twórczości. Odmową – ciału. Odmową – literaturze. Wyzwoleniem.
Konrad Zych
recenzje i noty:
--- "Prawdziwie noc", http://annasikorska.blogspot.com, 02.08.2020
--- "Dzielę siebie na części"..., http://szelestkartek.pl, 29.10.2015
--- "Ile jest słów, tylu zdrajców", http://artofreading.pl, 06.05.2015
--- "Osadzony w świecie jak tekst", www.latarnia-morska.eu, 03.05.2015
promocje:
--- 28.09.2015 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem
--- 03.07.2015 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem i Michałem Jerzym Tyczyńskim
--- 10.05.2015 – spotkanie z Karolem Samselem i Adamem Zdrodowskim
--- 07.05.2015 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem
--- 22.04.2015 – spotkanie autorskie z Karolem Samselem i Leszkiem Żulińskim ("środa z FORMĄ", edycja 6)
